Komende zondag willen gedenken. Op deze laatste zondag van het kerkelijk jaar noemen we de namen van gemeenteleden die ons in het afgelopen jaar ontvielen. Partners. Ouders. Geliefde familieleden. Vrienden. We denken terug aan wie ze waren en wat zij nog altijd voor ons betekenen en steken hun gedachteniskaarsen aan aan het licht van Christus. Op deze manier dragen we de hoop en het vertrouwen uit dat onze dierbaren in Gods lichts geborgen mogen zijn.
Als gemeente staan in een cirkel van hoop en troost om hen die verliezen moesten heen. En in de stilte denken we deze morgen natuurlijk ook nog aan al die anderen die we verliezen moesten en die we nog altijd zo missen: wiens namen in ons hart en in Gods hand geschreven staan.
De dienst start om 10 uur. Er is oppas en kindernevendienst.
In het opgaan van de zon en in zijn ondergaan: wij gedenken hen.
In het waaien van de wind en in de koude van de winter: wij gedenken hen.
In het zich openen van de knoppen en in de warmte van de zomer: wij gedenken hen.
In het ritselen van de bladeren en in de schoonheid van de herfst: wij gedenken hen.
In de aanvang van het jaar en wanneer het eindigt: wij gedenken hen.
Wanneer we moe zijn en kracht nodig hebben: wij gedenken hen.
Wanneer we ons verloren voelen en het hart pijn doet: wij gedenken hen.
Wanneer we ernaar verlangen onze vreugde te delen: wij gedenken hen.
Zolang wij leven, zullen zij ook leven, zij zijn nu immers een deel van onszelf, want wij gedenken hen.
Uit: Gates of Prayer, Reform Judaïsm Prayerbook