Afgelopen witte donderdag werd onze kerk druk bezocht. Het ging van start met de groepen 7 en 8 van de Dorpsschool. Het begint een fijne gewoonte te worden dat kinderen van verschillende scholen zo af en toe eens een kijkje komen nemen en ook dit keer was het een klein feest. Organist Jan Bulsink en koster Ans Klein Hesselink hadden tijd vrij geroosterd om het bezoek tot in de puntjes te regelen en zo kwam het dat we een ochtend vol van passie en paasmuziek, indringende vragen, een korte film en een puzzeltocht door de kerk hadden.
Nadat het geluid van hun stemmen weg geëbd was en zowel zij als wij ons naar een korte lunch mochten begeven, werd onze kerk alweer gevuld: nu door de iets ouderen.
Wat is het altijd goed en fijn om het wat kortere samenzijn van het huisavondmaal samen te beleven. Dit keer blikten we al iets vooruit, met een schuin oog naar de opstanding.
De avond was er één voor jong en ouder, waarbij handen gewassen werden, turks brood gedeeld werd en de laatste tonen van een lied uit een voorgaande passie bijna naadloos over ging in de Passie van dit jaar.
En toen werd het stil op goede vrijdag. Voor mij is dit ieder jaar weer één van de meest indrukwekkende diensten. De medewerking van zangvereniging Nieuw Leven zorgde dit keer voor een heel eigen dimensie en met haar gezang wat langzaam verstomde, werd de paaskaars gedoofd.
Indringend waren de woorden die daarna kwamen: waar staan wij op het moment dat Jezus gekruisigd wordt? Is dit alleen iets van toen en lang geleden of maken we het nog steeds mee? Het samenzijn op goede vrijdag is er één die je stil en ontheemd achter laat.
Maar dan wordt het gelukkig toch ook altijd weer zaterdagavond. Tijdens de Paaswake mocht het licht langzaam weer gaan schijnen: zowel figuurlijk (in de verhalen die gelezen werden) als letterlijk (met het licht wat van hand tot hand ging). Het daarop volgende Paasfeest was een waar feest. Organist Wim Davidse en trompettist Martin Hiddink bleken fantastisch op elkaar ingespeeld en brachten het gezang tot een waar hoogtepunt. De kerk was mooi gevuld en het eieren zoeken in de tuin – ach, dat hoort er zó bij en is altijd een prachtige en vrolijke afsluiting van het geheel.
Op alle fronten was het een goede week! Trouwens: de hele veertigdagentijd was wat mij betreft een goede periode. Dank aan wie zich in heeft gezet en dat u er was! Van beamers tot aan bloemstukken en van koffie tot aan muziek en liturgieën: het moet allemaal maar gebeuren. Zo fijn om dit samen te kunnen doen en om samen te kunnen gedenken.
Ds. Marissa van Meijl-Buitink