“Zomaar wham in vuur en vlam” is een liedje waar de groep van kinderen voor kinderen in mijn jeugd mee kwam. Een jongen en een meisje zongen daarin hun hart uit als het ging om hun afkeer voor het andere geslacht (meisjes: bah, jongens: stom). Maar ergens rond het refrein vonden ze elkaar en sprong er een vonk over. En de weerzin voor een hele groep werd overwonnen door de liefde voor een enkeling. Aquarel Benne Solinger
Het lijkt wellicht wat vergezocht (en dat is het misschien ook wel), maar ik moest aan dit liedje denken toen ik bezig was met het voorbereiden van de twee diensten voor Hemelvaart en Pinksteren. Hoewel Jezus Zijn vrienden vlak na Pasen verlaat en Hij deze wereld achter Zich laat, is daarmee niet alles gezegd. Zij (en ook wij) blijven niet verweesd achter. De leerlingen van toen werden in vuur en vlam gezet. Is het een vonk die nog altijd – nu alweer duizenden jaren – overslaat? Ook naar ons? Of is de vlam langzaam maar zeker gedoofd?
Donderdag 29 mei, 9:30 – Hemelvaart
Het verhaal van Hemelvaart Continue reading “Hemelvaart en Pinksteren in Halle 2014”
Vroeger was het gebruikelijk om met Pinksteren belijdenis te doen. Een beladen woord, wat eigenlijk niet meer en niet minder wil zeggen dan dat je “ja”-zegt tegen God. Dit kan met aarzeling en twijfel gepaard gaan, maar toch: een voorzichtig “ja”. 
Voor kinderen is vier jaar een bijzondere leeftijd, want dan mag je (eindelijk) naar de basisschool. Maar ook voor ouders verandert er best veel: je hebt je kind niet meer elke dag thuis, het loslaten is begonnen.